44-օրյա պատերազմում նոյեմբերի 6-ի և դրան հաջորդող երեք օրերի մասին տարբեր հրապարակումներ կան և վստահաբար կլինեն՝ իրար հակասող, դավաճանության և միտումնավոր անգործության մասին։ Պատերազմի այս օրը երկար ուսումնասիրության կարիք ունի և դա պետք է տա նաև «ինչպես հանձնվեց Շուշին» հարցի պատասխանը։
Ներակայացնենք այս օրվա հետ կապված այն, ինչ առկա է համացանցում։ Այս օրն արդեն բազմաթիվ ականատեսների վկայությամբ թշնամին մտել էր Շուշի։ Սակայն պաշտոնական ապատեղակատվությունն այդ օրերին շարունակում էր նույն տոնով մոլորեցնել հանրությանը։ Հոկտեմբերի վերջին Արայիկ Հարությունյանը, երբ հայտնեց, որ թշնամին գտնվում է Շուշիի մատույցներում, այս ահազանգը որևէ էֆեկտ չունեցավ անզգայացած հանրության մոտ։
Նոյեմբերի 6-ին արդեն Շուշին տարհանվել էր, թշնամին հրթիռակոծել էր բերդաքաղաքը։ Հայտնի է նաև, որ այնուամենայնիվ մարտերը շարունակվում էին Շուշիի տարածքում թեպետ թշնամին արդեն ներսում էր։
Այդ օրը մշակվել էր հատուկ օպերացիա, ըստ որի՝ պետք է պատերազմում բեկում մտցվեր և թշանմին հետ շպրտվեր Շուշիից։ Օպերացիան տապալված էր և ինչպես նշվում էր տարածված տեսանյութում վճռորոշ էր Ղարաբաղի ճակատագրի համար։ Ավելին, այդ օրը մյուս քաջատեղյակը պատերազմի ընթացքից՝ վարչապետի մարտական ուղիով անցնող տիկինը որոշեց անվանել իր ջոկատը հայոց պատմության ամենաթույլ թագուհու անունով՝ Էրատոյի և հայտարարեց թե պատրաստ են մարտերի։ Տպավորություն էր, թե սահմանին որքան վատ է լինում, այդքան Փաշինյանի ընտանիքը մղվում է առաջին պլան՝ շեղելով հանրության ուշադրությունն ու քննարկումները տանելով այլ դաշտ։
Արծրուն Հովհաննիսյանը սահմանային իրավիճակի և Շուշիի մասին շարունակում էր նույն տոնով ստել։
Որևէ հայ չէր պատկերացնի մի ժամանակ, որ Շուշին հայտնվի թշնամու ձեռքին։ Ազատագրումից մինչև Արցախյան երկրորդ պատերազմ Շուշին հայի հաղթանակած տեսակի մարմնավորում էր։ Բայց հանձնվեց։
Պատերազմի 41-րդ օրվա մասին մանրամասն՝ տեսանյութում։
Պատերազմի 40-րդ օրվա իրադարձությունները՝ այստեղ։
Պլանավորված պարտության մասին ֆիլմաշարը՝ ըստ օրերի՝ այստեղ։